vertaling | St. Bond van Oud Steurtjes

Vertaling artikel Radarsemarang.com 19 augustus 2017

vertaald met behulp van Google translate

Tussen rijen winkelhuizen, luidruchtige voetgangers en passerende gemotoriseerde voertuigen op Jalan Ikhlas, Magelang City, ligt het lichaam van een Nederlander die heel heeft betekend voor anderen: Johannes Van der Steur.

Van buitenaf is de tombe van Johannes Van der Steur moeilijk te zien. Als je Jalan Ikhlas volgt, zie je alleen een rij winkelpanden die verschillende koopwaar aanbieden. Nu, tussen de rijen winkelpanden bevindt zich het graf van Johannes Van der Steur. De toegang naar het graf is volkomen onopvallend. Alleen een een zwart geverfde deur, met de woorden: Komplek Pa vander STEUR.

Het klinkt als een graftombe in een winkel. In feite waren die winkelpanden in het verleden Kerkhof, oftewel de graven van Europeanen in Magelang. Het enige dat overblijft is de ingang van het Kerkhof, een stoere poort met een typisch Europese architectuur. Het is gelegen tegenover een rij winkelpanden. Nadat de roldeur van de winkel opengaat, zie je verschillende Nederlandse graven. Een van hen, het graf van Johannes Van Der Steur. Hij werd geboren op 10 juli 1865 en stierf op 16 september 1945. Een van de erfgenamen om het graf van Van der Steur te bewaken was Veronika Tatik, 58. Tatik herinnerde zich dat Pa - de intieme bijnaam van Johannes Van der Steur - gewijd was aan het geven van liefde aan kinderen zorg. "Pa heeft zijn pleegkinderen altijd geadviseerd, terwijl ze in de wereld leefden, ze moesten optreden voor anderen", zei Tatik. Tatik zei dat pa aan het einde van haar leven ziek was, omdat hij door het Japanse leger werd vastgehouden. “Nadat de Japanners Indonesië verlieten, werd Pa ziekelijk vrijgelaten in de gevangenis. Pa's gezondheid werd erger. Uiteindelijk stierf Pa op 16 september 1945. " Johannes Van der Steur of beter bekend als Pa Van der Steur is een missionaris. Van jongs af aan groeide Pa op met een hoge sociale instelling. Geweldig gevoel van delen. Dat is wat Pa uiteindelijk ertoe bracht om als missionaris het levenspad te kiezen. Pa werd geboren in Haarlem, Nederland op 10 juli 1865. Op 10 september 1892 - op 27-jarige leeftijd - voer Pa Van der Steur naar Nederlands-Indië, aan boord van het schip Conrad. Pa's taak was om te zorgen voor de huizen van de Nederlandse soldaten in Magelang City. Wat hij zag terwijl hij in Magelang City was, bezorgde Pa medelijden. Hij is zowel verdrietig als bezorgd om te zien dat verlaten kinderen in ontberingen leven. Sommigen van hen waren Indische kinderen, het resultaat van het huwelijk van de Nederlanders met inheemse vrouwen. De vrouwen die door de Nederlanders werden mishandeld, leefden in armoede. Aan de andere kant spijt Pa ook veel inheemse kinderen die geen liefde krijgen, omdat hun ouders het slachtoffer zijn van oorlog. De Nederlandse oorlog tegen de inboorlingen heeft vele levens geëist. Duizenden kinderen hebben hun vader verloren. Toen hij zag dat de kinderen het slachtoffer waren van oorlog, werd Pa's hart nog meer geraakt. Vervolgens richtte hij sociale stichtingen en weeshuizen op om in de steek gelaten kinderen en oorlogsslachtoffers te huisvesten. Aanvankelijk zorgde Pa Van der Steur voor vier verlaten kinderen. Pas op 28 december 1896 werd er een weeshuis opgericht. Zijn naam: Vereeniging tot bevordering van Christelijk leven en Onderling Hulpbetoon. Na verloop van tijd veranderde Pa's huis zijn naam in: Vereeniging Christeljik opveodingsgestichten oranje Nassau, in 1920. Na het veranderen van de naam werden de kinderen die Pa huisvestte steeds groter. Aanvankelijk zorgde Pa Van der Steur voor 350 kinderen. De kinderen hebben verschillende achtergronden. Verschillende etniciteiten, naties en families. Pa discrimineert niet. Voor hem zijn alle mensen hetzelfde. Pa's pleegkinderen kwamen uit Nederland, Indo, Ambon, Java en Manado. Beheer van de Mayu Dharma Putra Foundation, YYD. Pariury, 68, zei dat Van der Steur niet alleen koesterde. Maar ook leerzaam. 'Pa deed het gelukkig en zorgeloos.' In feite, herinnert Pariury zich, ging er geen dag voorbij Pa Van der Steur zonder advies voor zijn kinderen. De faciliteiten van Pa's weeshuis zijn compleet. Er is een gymnastiekzaal voor een plek om te spelen, te aanbidden, zelfs een kerk (gestichts kerk). "Pa is een gedisciplineerd persoon. Dat leerde Pa aan al zijn kinderen. ' Pa's discipline blijkt uit de beschikbaarheid van isolatiekamers. De kamer was speciaal bedoeld om stoute pleegkinderen te straffen. Toch is het niet zoals een gevangenis. De kamer in kwestie is alleen om pleegkinderen te leren disciplineren. "Pa is een gedisciplineerd persoon. Het opvoeden van hun kinderen is zo, zelfs als militair onderwijs. Zoals appels, etenstijden, studie-uren, alles moet op tijd gebeuren. Pa's hart is medelevend, maar gedisciplineerd en medelevend. " Pariury legde uit dat Pa Van der Steur in 1907 met Anna Maria Zwager trouwde. Hoewel getrouwd, zei Pariury, waren Pa en zijn vrouw het erover eens geen kinderen te krijgen. 'Papa en moeder waren het erover eens om geen man-vrouwrelatie te hebben. Omdat papa geloofde dat als hij deze relatie aanging, dit zijn oprechtheid jegens genegenheid voor pleegkinderen zou verminderen. Daarom zijn er tot op heden geen nakomelingen van Pa Van der Steur. Er zijn alleen pleegkinderen die de ziel en opvattingen van Pa Van der Steur voortzetten. ' Pariury vertelt een verhaal

Di antara deretan ruko, riuh pejalan kaki, dan lalu lalang kendaraan bermotor di Jalan Ikhlas Kota Magelang, bersemayam jasad sesosok berkebangsaan Belanda yang sangat welas asih kepada sesama: Johannes Van der Steur. DARI luar, makam Johannes Van der Steur sulit untuk dilihat. Menelusuri Jalan Ikhlas, hanya tampak deretan ruko yang menawarkan aneka barang dagangan. Nah, di antara deretan ruko itu—tepatnya di dalam salah satu ruko—terdapat makam Johannes Van der Steur. Tetenger makam sama sekali tidak mencolok. Hanya terbuat dari papan kayu bercat hitam, bertuliskan: Komplek Pa vander STEUR. Memang terdengar seperti makam di dalam ruko. Padahal, dulu ruko-ruko itulah kerkhof alias makam orang-orang Eropa di Magelang. Tetenger lain yang masih tersisa, hanya pintu masuk kerkhof, berupa gerbang kokoh berarsitektur khas Eropa. Letaknya di seberang deretan ruko. Setelah pintu rolling door ruko terbuka, maka akan tampak beberapa makam Belanda. Salah satunya, makam Johannes Van Der Steur. Ia lahir pada 10 Juli 1865 dan meninggal pada 16 September 1945. Salah satu ahli waris penjaga makam Van der Steur adalah Veronika Tatik, 58. Tatik mengenang, Pa—panggilan intim Johannes Van der Steur— mengabdikan diri untuk memberikan kasih sayang kepada anak-anak asuhnya. “Pa selalu berpesan kepada anak asuhnya, selama hidup di dunia, haruslah berbuat untuk sesama,” ucap Tatik. Kata Tatik, di akhir hidupnya, Pa kondisinya sakit-sakitan, karena ditahan tentara Jepang. “Setelah Jepang pergi dari Indonesia, Pa dibebaskan dalam kondisi sakit-sakitan di penjara. Kesehatan Pa semakin memburuk. Pada akhirnya, tanggal 16 September 1945, Pa meninggal.” Johannes Van der Steur atau lebih dikenal dengan nama Pa Van der Steur adalah seorang misionaris. Sejak muda, Pa tumbuh dengan jiwa sosial tinggi. Rasa berbaginya besar. Itulah yang kemudian membuat Pa, pada akhirnya, memilih jalan hidup sebagai misionaris. Pa lahir di Harleem, Belanda pada 10 Juli 1865 silam. Pada 10 September 1892—saat berusia 27 tahun—Pa Van der Steur berlayar ke Hindia Belanda, dengan kapal Conrad. Tugas Pa, mengurus rumah para serdadu Belanda di Kota Magelang. Apa yang dilihatnya selama di Kota Magelang, membuat hati Pa iba. Ia miris sekaligus prihatin melihat anak-anak telantar, hidup berkesusahan. Sebagian di antaranya merupakan anak-anak Indo, hasil pernikahan orang-orang Belanda dengan perempuan pribumi. Perempuan yang digundik orang-orang Belanda, rata-rata hidup melarat. Sebaliknya, Pa juga iba melihat banyak anak pribumi yang tidak mendapatkan kasih sayang, karena orang tuanya menjadi korban perang. Perang Belanda melawan pribumi, banyak memakan korban jiwa. Ribuan anak kehilangan bapaknya. Melihat anak-anak menjadi korban perang, hati Pa semakin tersentuh. Ia lantas mendirikan yayasan sosial dan panti asuhan untuk menampung anak-anak telantar dan korban perang. Mulanya, Pa Van der Steur mengasuh empat anak terlantar. Baru pada 28 Desember 1896, berdiri sebuah panti. Namanya: Vereeniging tot bevordering van Christelijk leven en Onderling Hulpbetoon. Seiring berjalannya waktu, panti milik Pa berganti nama, menjadi: Vereeniging Christeljik opveodingsgestichten oranje Nassau, pada 1920. Setelah berganti nama, anak-anak yang ditampung Pa semakin banyak. Mulanya, Pa Van der Steur mengasuh 350 anak. Anak-anak itu berasal dari latarbelakang yang berbeda. Beda suku, bangsa, dan keluarga. Pa tidak membeda-bedakan. Baginya, semua manusia sama. Anak-anak asuh Pa ada yang berasal dari Belanda, Indo, Ambon, Jawa, dan Manado. Pengurus Yayasan Mayu Dharma Putra, YYD. Pariury, 68, menuturkan, Van der Steur tidak hanya mengasuh. Tapi juga mendidik. “Pa melakukannya dengan senang hati dan tanpa beban.” Bahkan, kenang Pariury, tiada hari dilalui Pa Van der Steur tanpa nasihat untuk anak-anaknya. Fasilitas di panti milik Pa, tergolong lengkap. Ada gymnastiekzaal untuk tempat bermain, ibadah, bahkan gereja (gestichts kerk). “Pa orang yang disiplin. Itu yang diajarkan Pa kepada setiap anaknya.” Disiplin yang dilakukan Pa, bisa terlihat dari tersedianya kamar isolasi. Ruangan itu khusus untuk menghukum anak asuhnya yang nakal. Meski begitu, tidak seperti layaknya penjara. Ruangan yang dimaksud hanya untuk mengajarkan anak asuhnya berdisiplin. “Pa orangnya disiplin. Mendidik anaknya juga seperti itu, bahkan seperti pendidikan militer. Seperti apel, jam makan, jam belajar, semuanya harus dilakukan tepat waktu. Hati Pa welas asih, tapi disiplin dan cepat iba.” Pariury menjelaskan, pada 1907, Pa Van der Steur menikah dengan Anna Maria Zwager. Meski menikah, kata Pariury, Pa dan istri sepakat tidak memiliki anak. “Papa dan mother, sepakat tidak melakukan hubungan suami istri. Karena Papa berkeyakinan, jika melakukan hubungan tersebut, maka akan mengurangi ketulusan terhadap kasih sayang kepada anak asuh. Karena itu, hingga saat ini, tidak ada keturunan dari Pa Van der Steur. Yang ada hanya anak asuhnya yang meneruskan jiwa dan pandangan Pa Van der Steur.” Pariury bercerita